De Bengaal trok veel aandacht in de jaren ’90, deels doordat hij toen bij de kostbaarste raskatten hoorde. Maar zijn populariteit heeft ook veel te danken aan zijn schitterende vachtpatroon, dat door een zachte, zijdeachtige beharing geaccentueerd wordt. De Bengaal ontstond uit kruisingen van de huiskat en de wilde Aziatische tijgerkat (Felis bengalensis, of Bengaalse kat), die tot doel hadden ‘wilde’ aftekeningen te verkrijgen.

Paspoort Ontstaan: in 1950 Land van herkomst: Verenigde Staten Type: korthaar Lichaam: lang en stevig Gewicht: maximaal 6,5 kg Goede eigenschappen: karakteristieke aftekeningen, slim Om te onthouden: vaak het doelwit van dieven doordat hij kostbaar is.

Het fokprogramma waaruit de Bengaal ontstond dateert uit de jaren ’50. In die tijd kruiste een genetica, Jean Mill, een huiskat met een tijgerkat vrouwtje. Jean Mill wilde de aftekeningen van de tijgerkat toevoegen aan het temperament van huiskatten. Er kwam maar één kitten voort uit dit samenkomen, maar die bleek vruchtbaar.

Toen haar man stierf staakte Jean Mill haar onderzoek om er pas twintig jaar later mee door te gaan, nadat ze van Dr Centerwall, van de universiteit van Californië, bastaardjes had gekregen die op de hare leken, en die gefokt waren in het kader van een studie naar de gevolgen van kattenleukemie. In de loop van het fokprogramma daarna werden katten met en zonder stamboom gebruikt (waaronder de Egyptische mau, de ocicat, de Britse korthaar, de Abessijn en de Bombay). De Bengaal werd in Amerika in 1983 officieel erkend.

Gemarmerde aftekeningen De gemarmerde uitvoering van de Bengaal is gelijk aan de klassiek tabby aftekeningen, waarbij de zwarttint wisselend verspreid is, met name op de poten. Het gemarmerde affect is heel kenmerkend en heel variabel. Er zitten ook kleine vlekjes onder het lijf en er lopen strepen op de rug.

Wist u dat? De naam van dit ras is ontleend aan de Latijnse naam van zijn voorouder: Felis bengalensis.

In tegenstelling tot andere katten is de Bengaal gefascineerd door water en houdt hij van zwemmen als dat kan. Men neemt aan dat hij dit gedrag van zijn wilde voorouders overnam.

De Amerikaanse korthaar is een ster in Amerika en Canada, maar zijn uiterlijk is niet bijzonder genoeg om kattenliefhebbers in de rest van de wereld te verleiden, vooral niet als ze ze met hun eigen rassen vergelijken. Tegenwoordig is de bicolour Amerikaanse korthaar duidelijk groter geworden dan zijn voorouders, en zijn aftekeningen variëren minder (vooral niet bij showkatten).

De Amerikaanse korthaar is vriendelijk en makkelijk in de omgang.

Paspoort Ontstaan: in 1900 Land van herkomst: Verenigde Staten Type: korthaar Lichaam: stevig en compact Gewicht: maximaal 6,5 kg Goede eigenschappen: sportief, evenwichtig, vriendelijk Om te onthouden: vaak een goede jager

De oorsprong van de Amerikaanse korthaar heeft te maken met de komst in Amerika van katten uit Europa, in de loop der eeuwen. Toch duurde het nog tot de eerste kattenshows, in de jaren 1900, voordat fokkers belangstelling kregen voor het ontwikkelen van een kortharig ras in Amerika. Merkwaardig genoeg kwam de eerste in Amerika erkende Amerikaanse korthaar in feite uit Europa.

Heel wat jaren lang werden deze katten beschouwd als gewone straatkatten, eens te meer omdat ze toen de naam ‘domestic short-hair’ droegen. In de jaren ’60 werd die naam veranderd in Amerikaanse korthaar’, na kruisingen met de exotic, die ten doel hadden de afmetingen van het ras te verbeteren. Daarna haalden deze katten grote prijzen binnen en trokken ze de aandacht van kattenliefhebbers in Noord-Amerika.

kleur De kleur is buitengewoon belangrijk bij de zwart met witte Amerikaanse korthaar: de zwarte en witte vachtgedeelten moeten duidelijk onderscheiden zijn en een homogene kleur hebben. Er mag geen enkel spoor van wit haar in de zwarte vlakken zitten, en ook geen enkel spoor van kleurvlekjes. De oogkleur is ook heel belangrijk: bij volwassen katten moet die glanzend goudkleurig zijn, voor het contrast met de vacht.

Wist u dat? Het vachtpatroon dat een kitten zal krijgen valt onmogelijk af te lezen uit dat van zijn ouders.

Katten hebben een wezenlijke rol gespeeld bij de kolonisatie van Noord-Amerika, doordat ze schadelijke dieren uitroeiden. Tijdens de goldrush van 1800 in Californië werden katten verkocht voor het exorbitante bedrag van 50 dollar per stuk!

De beharing van de katten wordt niet grijzer met de jaren, maar als een dier in de zon gaat zitten wordt het zwart van zijn vacht soms kastanjekleurig.